: بودجه برون سپاری در نظر گرفته شده برای تسهیل i
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
: بودجه برون سپاری در نظر گرفته شده برای تسهیل j
۳-۴٫ مدل ریاضی :
تابع هدف اول min
Subject to:
تابع هدف دوم : max
Subject to:
۳-۵٫شرح مدل :
تابع هدف اول
شامل هرینه های ثابت احداث تسهیلات، هزینه های انتقال از تولیدکنندگان به مراکز توزیع و از مراکز توزیع به مشتریان و هزینه های پشتیبانی در زمان اختلال است .( به مجموع بودجه ترمیم و بودجه برون سپاری ، هزینه پشتیبانی گفته میشود )
محدودیت اول
بیانگر این نکته است که مجموع مقادیر ارسالی از تولید کننده i به کلیه مراکز توزیع حداکثر باید کوچکتر یا مساوی ظرفیت عرضه تولید کننده i با در نظر گرفتن شرایط اختلال باشد .
محدودیت دوم
بینگر این است که مراکز توزیع تمام محصولاتی را که از تولیدکننگان دریافت میکنند را باید به نقاط مشتریان ارسال کنند .
محدودیت سوم
بیانگر این است که کلیه نیازهای مشتریان باید برآورده شود.
محدودیت چهارم
بیانگر این نکته است که مجموع مقادیر دریافتی مرکز توزیع j از کلیه تولیدکنندگان حداکثر باید کوچکتر یا مساوی ظرفیت توزیع تسهیل j با در نظر گرفتن شرایط اختلال باشد .
تابع هدف دوم
هدف این تابع هدف ماکسیمم کردن کاهش زمان ترمیم تسهیلاتی که دچار اختلال شده است تا زودتر به حالت نرمال برگردند .
محدودیت اول و دوم ,
بیانگر این است که بودجه ترمیم تسهیلات تولید و توزیع در صورتی که احداث شوند، باید برابر ماکسیمم بودجه در نظر گرفته برای آنها شود .
محدودیت سوم وچهارم ,
بیانگر این است که زمان ترمیم تسهیلات تولید و توزیع در صورت احداث، برابر با بودجه در نظر گرفته برای آن در نسبت بودجه مصرفی به کاهش زمان ریکاوری است.
محدودیت چهارم وپنجم ,
بیانگر مقدار بودجه مورد نیاز برای برون سپاری فعالیت های تولید و توزیع است .
محدودیت پنجم و ششم ,
بیانگر این است که مجموع بودجه پشتیبان ( شامل مجموع بودجه ترمیم و برون سپاری ) تسهیلات تولید و توزیع باید کوچکتر مساوی کل بودجه در نظر گرفته شده برای آنها باشد .
۳-۶٫روش های حل ارائه شده برای مساله :
۳-۶-۱٫ مقدمه :
در طی چند دهه گذشته دانش تحقیق در عملیات، نقش بسزایی در افزایش توان مدلسازی و حل مسایل پیچیده داشته و نحوه نگرش به مقولات تصمیم گیری و مدیریت را عوض نموده است . امروزه اغلب پژوهش ها و کاربردهای حوزه بهینه یابی با در نظر گرفتن شرایط پویای مسایل بهینه سازی دنیای واقعی در بر گیرنده بیش از یک هدف هستند که غالبا این اهداف با یکدیگر در تعارض هستند و بهبود در یک هدف باعث بدتر شدن هدف دیگر میشود. دو رویکرد کلی شامل رویکرد یکپارچه سازی[۷۷] و رویکرد پارتو به منظور حل بهینه سازی چند هدفه مطرح هستند . که در این تحقیق از رویکرد پارتو استفاده شده است . البته یکی از محبوب ترین روش ها در حل ابعاد بزرگ مسایل بهینه یابی چند هدفه استفاده از روش های ابتکاری است.
در اکثر مواردی که قرار است یک مسأله بهینه سازی با یک روش فرا ابتکاری حل شود، باید یک شکل مناسب از نمایش برای جوابهای مسأله یافت. سپس لازم است که جوابهای حاصل از الگوریتم به صورت اولیه و قابل استفاده برای کاربران تبدیل شود )دیکدینگ کردن(.روش های فراابتکاری نظیر الگوریتمهای ژنتیکی ، روش شبیه سازی تبرید ، روش جستجوی ممنوع ، سیستمهای مورچگان ، بهینهیابی بر اساس اجتماع پرندگان و شبکه های عصبی که که بر اساس ایده جستجوی محلی کار میکنند با این تفاوت که امکان رهیدن از دام بهنیه های محلی برای آنها وجود دارد که این امکان درهر یک از این روشها به کمک ابزارها و تکنیکهای خاصی تعبیه شده است .
۳-۶-۲٫ روش محدودیت اپسیلون[۷۸] :
یکی از روش های دقیق بدست آوردن حل های پارتوی بهینه استفاده از روش محدودیت اپسیلون است که اولین بار توسط آلجدان ارائه شده است. مزیت اصلی این روش نسبت به سایر روشها بهینه سازی چند هدفه کاربرد آن برای فضاهای حل غیر محدب است زیرا روشهایی از قبیل ترکیب وزنی اهداف در فضای نامحدب کارایی خود را از دست میدهند. زمان محاسباتی یک الگوریتم از ویژگیهای مهم هر الگوریتم جهت ارزیابی آن است از آنجایی که یکی از ضعفهای اساسی الگوریتمهای مبتنی بر جستجوی دقیق از جمله روش اپسیلون محدودیت بالا بودن زمان محاسباتی آنهاست، بدیهی است که بکارگیری الگوریتم فراابتکاری موجب کاهش شدید زمان محاسباتی خواهد شد .
در این روش همواره به بهینه سازی یکی از اهداف می پردازیم به شرطی که بالاترین حد قابل قبول را برای سایر اهداف در غالب محدودیتها تعریف کنیم که برای یک مساله دو هدفه نمایش ریاضی زیر را خواهیم داشت:
۱۷ -۳ | Min Subject to |
با تغییر مقادیر سمت راست محدودیت های جدید ها، لبه پارتوی مسئله بدست خواهد آمد. یکی از مشکلات عمده روش اپسیلون- محدودیت حجم بالای محاسبات است، چرا که برای هرکدام از توابع هدف تبدیل شده به محدودیت (به تعداد ) باید چندین مقدار مختلف از مقادیر امتحان شود. یکی از مرسوم ترین رویکرد های اجرای روش اپسیلون- محدودیت این است که ابتدا ماکزیمم و می نیمم تک تک توابع هدف را بدون در نظر گرفتن سایر توابع هدف و در فضای بدست می آورند. سپس به کمک مقادیر بدست آمده از مرحله قبل بازه[۷۹] مرتبط با هریک از توابع هدف را محاسبه می کنند. اگر مقادیر ماکزیمم و می نیمم توابع هدف را به ترتیب با و بنامیم، آنگاه بازه هریک از آنها به صورت زیر محاسبه می شود: