پایگاه­داده های گراف
در حالت کلی در  پایگاه‌‌های‌دادهNoSQLداده‌ها در قالبKEY/VALUE (کلید/مقدار) نگه‌داری می‌شوند، به این صورت که مقادیر توسط کلید یکتایی نگاشت شده و ذخیره می‌شوند، هر مقدار صرفا توسط همان کلید نگاشت شده قابل بازگردانی می‌باشد و راهی جهت دریافت مقدار بدون دانستن کلید وجود ندارد. در این ساختار‌داده منظور از مقادیر، داده‌های اصلی برنامه‌  هستند که نیاز به نگه‌داری دارند و کلید‌ها نیز رشته‌هایی هستند که توسط برنامه‌نویس ایجاد می‌شوند.
بدیهی است که اعمال داده‌ای (درج، حذف، جستجو)در این سیستم به دلیل اینکه داده‌ها به صورت کلید/مقدار ذخیره می‌شوند دارای پیچیدگی زمانی o(1) می‌باشد که بهینه‌ترین حالت ممکن به لحاظ طراحی می‌باشد. در الگوریتم‌هایی که دارای پیچیدگی زمانی با مقدار ثابت هستند کم یا زیاد بودن داده‌ها تاثیری در کارایی الگوریتم نداشته و همواره با هر حجم داده‌ای زمان ثابتی جهت پردازش نیاز می‌باشد.

۲-۲-۲-۱-مدل داده­ای کلید/ارزش

این سیستم  ساده‌ترین حالت از دسته‌بندی‌هایNoSQL می‌باشد. این پایگاه­داده بسیار شبیه به پایگاه­داده سند گرا است، با این تفاوت که در این مدل­داده ­ها تنها به صورت ارزشی کلید مقدار ذخیره می شوند، یعنی درون یک کلید مقدارهایی ذخیره می­شوند و تمام اعمال روی پایگاه­داده با توجه به همان کلید انجام می شود. یعنی توانایی جستجوی مقادیر درون کلیدها را نداریم.
به این صورت جفت ها به صورت کلید/مقدار ذخیره می­شوند:
Color red
Age 18
Size large
Name smite
Title the brown dog title
مقدار سمت چپ کلید است و مقدار سمت راست ارزش. اما هنگامی که بخواهیم مقادیر زیادی را در یک پایگاه­داده بزرگ ذخیره کنیم باید کلید ها را به شکلی ذخیره کنیم که در هنگام بازیابی بتوانیم مقدار مورد نظر خودمان را برگردانیم. مثلا به صورت زیر:
User1923_color red
User1923_age 18
User3371_color blue
User4344_color brackish
User1923_height 6’.”
User3371_age 34
در داده ­های بالا مشاهده می­کنیم که با بهره گرفتن از کد کاربران کلید­ها را تبدیل می­کنیم به کلید­های خاص که هنگام بازیابی بتوانیم از آن­ها استفاده کنیم.
مزیتی که این مدل­داده نسبت به مدل­های رابطه­ای دارد این است که اگر فضای سرور پر شد و جایی برای ذخیره سازی نداشت می ­تواند داده ها را به سمت سرور دیگری هدایت کند. اما در پایگاه­داده های رابطه­ای باید امکانات یک سرور را افزایش می­دادیم.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

کارایی این نوع مدل­داده برای قسمت casheکامپیوترها است. یعنی داده هایی را که زیاد از آن­ها استفاده می­کنیم به­ صورت ذخیره سازی کلید/ارزش درون یک قسمتcashe کامپیوتر ذخیره می­کنیم تا در مواقع ضروری به آنها مراجعه کنیم.

۲-۲-۲-۲-مدل داده­ای سند­گرا

این نوع ذخیره داده بسیار شبیه به مدل کلید/ارزش می­باشد. در این نوع پایگاه­داده، داده ­ها در قالب یک سند ذخیره می­شوند. داده­هایی که در این نوع پایگاه­داده ­ها ذخیره می­شوند نیمه ساخت یافته­اند. به عنوان مثال دو سند ممکن است مجموعه ­ای متفاوت از محتویات را داشته باشند. این یعنی اسناد طرح از پیش تعیین شده­ای ندارند.در زیر چند مثال مشاهده می­کنیم:
و
و
در سند اول اطلاعات کارمند را بدون جزئیات مشاهده می­کنیم، در سند دوم اطلاعات را با جزئیات بیشتری و در سند سوم اطلاعاتی در مورد مکان مشاهده می­کنیم.در هنگام ذخیره این داده ها باید یک شناسه با عناوین:
“docId": “SM1″,
و"docId": “MM2″,
و"docId": “Bangalore-SDC-BTP-CVRN”
به ابتدای اسناد اضافه کنیم.
یکی از بزرگ­ترین مزیت­های این سیستم ذخیره سازی این است که در این سیستم اصولا نیازی به تعریف ساختار از قبل موجود نمی‌باشدزیرا شمای اطلاعات در طول زمان تکامل پیدا می­ کند و به محض اعلان دستور قرار دادن داده‌ها در پایگاه‌داده ساختار متناسب ایجاد می‌شود.
مدل­داده ­های سندگرا نمی ­توانند روابط را پشتیبانی کنند بلکه تنها می­توانند با ذخیره­ی شناسه­ی یک سند دیگر به آن سند اشاره کنند و نمی ­توانند برای روابط بین سندها چیزی را تعریف کنند.
علاوه بر مزیت­های ذخیره کلید/ارزش داده ها این نوع مدل­داده می ­تواند بر اساس محتویات سند­ها نیز جستجو کند،یعنی برخلاف مدل کلید/ارزش که تنها بر اساس کلید می­توانست جستجو انجام دهد در این مدل­داده نیز مورد پرس و جو قرار می­گیرند.

۲-۲-۲-۳-مدل داده­­ای ستونی

در پایگاه­داده ­های سنتی داده شکل جداولی که شامل ردیف و ستون بود ذخیره می­شدند. اما ذخیره و بازیابی و پردازش به صورت ردیفی انجام می­شد. اما در پایگاه­داده ­های ستونی این اعمال به صورت ستونی انجام می­ شود. به عنوان مثال پایگاه­داده زیر را در نظر بگیرید]۱۲[:
در این پایگاه­داده اگر داده ­ها به شکل سنتی ذخیره شوند به شکل زیر است:
و اگر به شکل ستونی ذخیره شوند به این شکل است:
با توجه به دو شکل ذخیره سازی که در بالا نشان داده شده است متوجه می­شویم به علت اینکه فرمت داده­هایی که در یک ستون­اند شبیه هم هستند از نظر فضای ذخیره­سازی شرایط بهتری داریم همچنین اعمالی مانند جمع، میانگین، تعداد، تعیین بزرگترین و کوچکترین را به­راحتی و در زمان کم­تری انجام داد.در این نوع ذخیره داده به­راحتی می­توان ستون­های داده را افزایش داد.

۲-۲-۲-۴-پایگاه­داده ­های گراف

پایگاه­داده ­های گراف دارای زیر ساخت ساده­ای هستند که از دو نوع شی تشکیل شده است:گره­ها و یال ها.یک گره عموما برای نمایش یک موجودیت مانند یک شخص در یک شبکه اجتماعی یک محل در یک شبکه حمل و نقل،یا یک صفحه وب در اینترنت استفاده می­ شود روابط بین این موجودیت­ها با یال­ها نمایش داده می­ شود که می ­تواند برای ارتباطات بین گره­ها در نظر گرفته شود.به عنوان مثال اگر دو موجودیت بنام­های آلیس و باب با یکدیگر همکار هستند می­توانیم دو گره بسازیم که نمایان­گر ارتباط بین این دو موجودیت باشد و به وسیله یال بین آن­ها نشان دهیم که این دو موجودیت با یکدیگر همکار هستند]۱۴[.
در مورد یک مدل حمل و نقل ما می­توانیم ۲ مکان را با گره ها نشان دهیم و ارتباط بین آن­ها را با بهره گرفتن از یال نمایش دهیم.
خصوصیات کلی مدل­داده گراف به شرح زیر است]۹[:
گراف از گره­ها و روابط و خواص تشکیل شده است.
گره­ها شامل ویژگی­ها هستند. گره­ها به عنوان داکیومنت­هایی هستند که خصوصیات را به صورت جفت کلید/ارزش ذخیره کرده ­اند.
روابط گره­ها را متصل می­ کنند.یک رابطه همیشه یک مسیر،یک برچسبو یک گره آغاز و یک گره پایان دارد (هیچ رابطه­ای آویزان نیست).
مانند گره­ها روابط نیز دارای خصوصیات هستند و توانایی افزودن خصوصیات به روابط به ویژه برای تامین ابر داده ­های اضافی برای گراف مفید است.
در ادامه کاربرد گره­ها و روابط را به طور خلاصه بیان می­نماییم تا متوجه شویم چه زمانی از گره­ها استفاده نماییم و چه زمانی از یال­ها. بطور کلی از گره­ها برای موجودیت­ها و از روابط برای ساختار استفاده می­نماییم. که تشریح آن به شرح ذیل می­باشد:
از گره­ها برای نمایش موجودیت­هایی که در حوزه موارد مورد علاقه ما هستند استفاده می­کنیم.
از روابط برای بیان ارتباطات بین اشخاص و ایجاد زمینه معنایی برای هر نهاد،در نتیجه ساختار دامنه استفاده می­ شود.
از جهت ارتباط برای روشن شدن بیشتر معنای روابط استفاده می­کنیم.بسیاری از روابط غیر­متقارن می باشند.به همین دلیل است که روابط در یک گراف مالکیت همیشه مسیر دارد.

پس جــواب او ســکوت است و سـکون هست با ابـلـه سخـن گـفـتن جـنـون
(مولوی، ۱۳۶۲: ۳۱۷)
ور نبـاشـد اهــل ایـــن ذکـر و قـنـوت پس جواب الاحمق ای سلطان سکــوت
(همان:۱۱۷)
گفــت او را نــیـســت الا درد لــــوت پس جــواب احـمق اولـی‌تــر ســـکــوت
پس خـمــوشی بـه دهـد او را ثــبـوت پـس جــواب احــمـقــان آمـد سـکــوت
(مولوی، ۱۳۶۲: ۴۷۱)
مولوی دقیقاً در دیوان شمس نیز به همین نکته تأکید می‌ورزد:
تو نه آن شکر جوابی که جواب من نیابی مگر احمقم گرفتی که سکوت شد جوابم
(مولوی، ۱۳۷۹: ۳۱۹)
وی در فیه ما فیه مضمون فوق را بدین صورت مورد تأیید قرار می‌دهد که: «تَرکُ الجَوابِ جَواب وَ جَوابُ الأَحمَقِ سُکُوتٌ» (مولوی، ۱۳۷۹: ۱۷۶)
مولوی در دیوان شمس برای سکوت، اسرار و رموز خاصی قائل است و از دیگران می‌خواهد که در پی کشف اسرار چنان سکوت با معنایی باشند. اما در کنار چنان سکوتی، وی از قلب و دل خویش در پرتو تجلّی خدا سخن می‌گوید. لذا بیهوده نیست که از دیدگاه مولانا خاموشی و سکوت بجا و معنی‌دار اهل معرفت خود می تواند گویای بالاترین پندها باشد.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

مولوی در کنار توجه به مطالب فوق در مورد سکوت و خاموشی در دیوان شمس به این نکته بسیار مهم اشاره می‌کند آن جا که شایسته است خاموشی گزید باید سکوت کرد، و آن جا که گفتار زیبنده‌تر است، سخن گفتن و نطق را بر می‌گزیند. مولوی بر این اعتقاد است که تمامی ذرات عالم وجود، تمامی کائنات، ستارگان آسمان، سنگریزه‌های بیابان و برگ‌های درختان، در عین خاموشی ظاهری خود، هزاران هزار زبان دارند و آدمیان را به سوی این حقیقت فرا میخوانند که به سکوت و خاموشی ظاهر آن‌ها ننگرند و بدانند آن ذرات، شنوا، بینا و گویا و هوشمندند و فقط نامحرمان جهانند که آنان را خاموش و بی‌صدا می‌یابند و لذا اگر محرم اسرار آن‌ها گردید می‌توان هزاران سخن پر مفهوم را از تک تک آن‌ها شنید و هزاران آیت و نشانه که سوق دهنده آدمی بسوی حقیقت هستی است در آن‌ها دید.

«ایــن درخــتاننـد هــمــچون خاکیان		دســت‌هــا بر کــرده ســوی آســمـــان
بـــا زبــان ســبـــز و بــا دســت دراز		از ضــمـــیــر خـاک مــی‌گــویـنــد راز
جــمـلــه ذرات زمــیـــن و آسـمــان		بــا تـــو می‌گــویـــنـد روزان و شــبـان
ما ســمیــعیـم و بـصیـریـم و هشـیـم		بــا شمـا نــامـحـرمـان مــا خامشـیــم»

(مولوی، ۱۳۶۲: ۵۸۴)
مولانا در مثنوی معنوی صبر و خاموشی را عامل جذب کننده رحمت الهی و معنوی می‌خواند که آنان که طالب کسب نشانه معنویند بایستی در پی چنان سکوت و خاموشی باشند. لذا مولانا خاموشی را بیانگر اوج سرمستی می‌یابد و آن را عامل فخر آدمیان بر می‌شمارد و از انسان‌ها می‌خواهد که خود را به خاموشی به عنوان یکی از اصول زندگی عادت دهند. بیهوده نیست که مولانا در دیوان شمس سکوت را عامل نجات آدمیان معرفی می کند.
طاهره خوشحال می‌نویسد:« مولانا در دیوان شمس از «تکلّم قلب» یاد می‌کند، گویی آن که هستی و کائنات با سکوت خود از عظمت پروردگار سخن می‌گوید و قلب آدمی به واسطه خدا صدها زبان گویا پیدا می کند و از او سخن می‌راند. همچنین مولوی هوش و عقل انسان را «ناطق راز» آدمی معرفی می‌کند گویا که در چنین مقامی که عارف سالک موضع سکوت را برمی‌گزیند عقل وی رازهای پنهان هستی را در می‌یابد و به زبان حال آن عقل گویای تمامی آن رازها برای صاحبان چنان عقلی و سایر افراد واجد عقل و بصیرت می‌گردد. بدین لحاظ مولانا در دیوان شمس خاموشی را بهترین مبیّن اسرار می‌داند.» (‌خوشحال، ۱۳۷۴: ۲۰۱)
«خمــوش باش که تا وحی‌های حق شنوی که صد هزار حیاتست وحی گویا را»
(مولوی، ۱۳۶۲: ۲۹۱)
دیدگاه مولانا اتخاذ موضع سکوت و عدم تعجیل درگفتار و پرسیدن سؤال می‌تواند در مواردی سبب حفظ متانت افزون‌تر فرد و کشف نهایی حقیقت گردد. هر کس می‌خواهد به دریای حقیقت درآید باید سوار بر کشتی خاموشی شود. عارفان وارسته و بی‌ادعا علی رغم زبان خاموش خود با شخصیت گویای خود هزاران سخن با اهل فهم و بینش دارند اگر چه بی‌خردان از آن دریافت سخن نمی‌کنند.
طاهره خوشحال می‌نویسد:« عارفان به دو سبب خاموشی می‌گزینند. یکی آن که سخن را به نا اهلان نگویند و دیگر آن که سکوت، راهی است برای کشف حقیقت. و آن گاه که عارفان به کشف حقیقت نائل می‌آیند و از خودبینی و هوای نفس فارغ و رها می‌گردند قیل و قال و گفتار بیهوده در آنان تا حدّ ممکن کاهش می‌یابد.» (همان:۲۱۰)
مولانا سکوت را جذب کننده رحمت الهی و آموزش حکمت و سخن می‌داند. از دیدگاه مولانا بایست از خودنمایی احتراز نمود و در جمع تا آن جا که لازم است موضع سکوت و خاموشی اتخاذ نمود، همچنین بهترین پاسخ نابخردان سکوت است. از دیدگاه مولانا، سخن، تلف کننده عمر آدمی است مگر سخنی که از دریای کمال بر آید و این البته کمیاب است. سخن، حجاب حقیقت است و سخنان پوچ از هیچ گونه ثباتی برخوردار نمی‌باشند. شهود حق مستلزم خروج از حجاب الفاظ است و حقیقت در ورای الفاظ وجود دارد و زبان در بیان مشهودات قلبی نارسا می‌باشد و عارف از دام الفاظ رهیده است. غایت اصلی خاموشی در مقام اول آن است که سکوتِ زبانی به سکوتِ روانی بیانجامد، یعنی تلاطم‌ها و آشوب‌های روحی آرام پذیرد تا انسان در سایه آرامش و طمأنینه‌ای که بر روانش حاکم می‌شود نغمه‌های چنگ الهی را به گوش جان بشنود:
«خموش باش و ز سوی ضمیر ناطق بـاش کــه نفــس نــاطق کلی بگویــدت افــلا»
(مولوی، ۱۳۶۲: ۳۷۱)
در کنار سکوت آگاهانه ، مولوی صبر خردمندانه را شراب دل می‌نامد. او هم چنان که حیات و هستی گُل را به بارش باران وابسته می‌داند، حیات دل را در گرو صبر تفسیر می‌کند و می‌گوید:
«شرب گل از ابر بود شرب دل از صبر بود ابـــــــــر حریـف گیاه صبرحریف صــبا»
(همان:۵۶)

۲-۲-۲۷ مدل مک الروی^[۸۷]
وی با همکاری دیگر اعضای کنسرسیوم بین‌المللی مدیریت دانش^[۸۸] (۲۰۰۲) برای مدیریت دانش، چهارچوب فکری با نام دوره عمر دانش تعریف کرده که در آن، علاوه بر نظریه نوناکا و تاکوچی^[۸۹] (۱۹۹۵) بر نکته مهم دیگری نیز تأکید شده است: «دانش تنها پس از اینکه تولید شد، وجود دارد و بعدازآن می‌توان آن را مهار، کدگذاری یا تسهیم نمود».

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

بنابراین «مک الروی» فرایند ایجاد دانش را به دو فرایند یعنی تولید دانش و پیوسته کردن دانش تقسیم می‏کند:
تولید دانش: فرایند خلق دانش سازمانی جدید است که به‌وسیله یادگیری گروهی، کسب دانش و اطلاعات و ارزیابی دانش انجام می‏گیرد. این فرایند مترادف یادگیری سازمانی است.
پیوسته کردن دانش: از طریق برخی فعالیت‌ها که اشاعه و تسهیم دانش را تجویز می‌کنند، انجام می‏گیرد. این عمل فعالیت‌هایی از قبیل اشاعه دانش از طریق برنامه و غیره، جستجو، تدریس، تسهیم و دیگر فعالیت‌های اجتماعی که موجب برقراری ارتباط می‌گردد را شامل می‌شود.
۲-۲-۲۸ مدل پروموت (۲۰۰۳)
مدل «پروموت» از هفت فرایند زیر تشکیل‌شده است:
هدف‌گذاری دانش: هدف‌های مدیریت دانش، از هدف‌های اصلی سازمان نشأت می‌گیرند و در دو سطح استراتژیک و عملیاتی مشخص می‌شوند. ایجاد فرهنگ و سیاست‌های مدیریت دانش در سطح استراتژیک؛ و شناسایی، استفاده، توزیع، کاربرد و نگهداری دانش و برنامه‌ریزی برای دست‌یابی به آن‌ها در زمان معین، در سطح عملیاتی طراحی و به مرحله‌ی اجرا درمی‌آید.
شناسایی دانش: کشف یا شناسایی دانش، آگاهی یافتن از منابع دانش درون و بیرون سازمان است.
توسعه دانش: عبارت است از روش‌هایی که به غنا و ارتقای دانش سازمان کمک می‌کند که می‌تواند شامل حمایت سازمان از مؤسسات پژوهشی، توسعه‌ی منابع انسانی و استخدام افراد صاحب دانش باشد.
انتشار دانش: چگونگی به اشتراک‌گذاری دانش موجود و انتقال آن به محل مناسب و موردنیاز و چگونگی انتقال دانش، به‌گونه‌ای که در سازمان قابل‌دسترسی و استفاده باشد.
استفاده از دانش: عبارت است از عینیت بخشیدن به دانش به‌ دست‌ آمده و اطمینان به استفاده مفید از دانش در سازمان.
نگهداری دانش: ذخیره دانش متناسب با اهداف سازمان صورت می‌گیرد به‌گونه‌ای که قابل‌دسترسی باشد و امکان روزآمد کردن دانش فراهم باشد.
ارزیابی دانش: عبارت است از فراهم شدن امکان اندازه‌گیری سطح دانش که باعث ارتقاء دانش می‌گردد. درواقع ارزیابی دانش نحوه‌ی رسیدن به هدف‌های معین و استفاده از نتایج آن به‌عنوان بازخور، برای تعیین یا اصلاح هدف است.
۲-۲-۲۹ مدل نوناکا و تاکوچی^[۹۰]
محققان ژاپنی مدیریت، نوناکا و تاکوچی تأثیر بسیاری بر مبانی مدیریت دانش داشته‌اند. مفهوم دانش پنهان و دانش آشکار توسط نوناکا برای طرح‌ریزی نظریه یادگیری سازمانی معرفی‌شده است. در این تقسیم‌بندی، با توجه به همگرایی بین شکل‌های پنهان و آشکار دانش، آنان مدلی را پایه‏گذاری کرده‏اند که به نام خودشان معروف شده است.
این مدل برخلاف مدل‌های پیشین، تمرکز خود را بر دو نوع دانش آشکار و نهان مبذول داشته، به نحوه تبدیل آن‌ها به یکدیگر و نیز چگونگی ایجاد آن در تمامی سطوح فردی، گروهی و سازمانی توجه دارد. در این مدل پویا، نحوه استفاده و تبدیل این دو دانش و چگونگی مدیریت دانش در این زمینه، به‌صورت حرکت مارپیچی (حلزونی) مطابق شکل شماره ۲ فرآیندی مستمر فرض شده است.
شکل ۱۱-۲ نمایی از فرایند تبدیل دانش
اجتماعی کردن
آشکارسازی
درونی کردن
دانش آشکار فرد دانش پنهان فرد
دانش آشکار جمعی دانش پنهان جمعی
پیوند برقرار کردن
شکل ۱- مدل حلزونی مدیریت دانش نوناکا و تاکوچی
همچنین در تفکر مذکور، فرض بر این است که تنها افراد، به وجود آورنده دانش هستند. بنابراین، فرایند تولید دانش سازمانی، می‌بایست به‌عنوان فرآیندی مستمر باشد که در آن، دانش ایجادشده توسط افراد، به‌طور سازمان‌دهی شده‏ای، تقویت و هدایت شود.
بر پایه مدل نوناکا و تاکوچی مراحل زیر برای انتقال (تبدیل) این دو نوع دانش، در سطوح گوناگون سازمان انجام می‏شود:
اجتماعی نمودن) پنهان به پنهان): انتقال دانش نامشهود یک فرد به ‌فرد دیگر، برای انجام مؤثر این فرایند باید میان افراد، فرهنگ مشترک و توانایی کار گروهی ایجاد شود. (دانپورت، پروساک، ۱۹۹۸ ) که با بهره گرفتن از نظریه‌های اجتماعی و همکاری میسر می‌شود. نشست گروهی که تجربیات را توضیح داده، درباره آن بحث می‏کند، فعالیتی است، که در آن اشتراک دانش پنهان می‌تواند رخ دهد. ( Marwick، ۲۰۰۱ )
بیرونی سازی (نهان به آشکار): تبدیل دانش نامشهود به دانش مشهود. در این حالت فرد می‌تواند دانش خود را در قالب مطالب منظم، سمینار، کارگاه آموزشی به دیگران ارائه دهد گفتگوهای میان یک گروه، در پاسخ به پرسش‌ها یا برداشت از رخدادها، ازجمله فعالیت‌های معمولی هستند که این نوع از تبدیل در آن‌ها رخ می‏دهد.
پیوند برقرار کردن (آشکار به آشکار): در این مرحله، حرکت، از دانش آشکار فردی، به سمت دانش آشکار گروهی و ذخیره‌سازی آن صورت می‌پذیرد و با توجه به استفاده از دانش موجود، امکان حل مسائل از طریق گروه فراهم‌شده، به دنبال آن دانش، توسعه می‌یابد.
درونی سازی (آشکار به نهان): در این مرحله، دانش آشکار به‌دست‌آمده در سازمان، نهادینه می‌شود. همچنین گذراندن این مرحله برای افراد، آفرینش دانش ضمنی جدید شخصی را نیز در پی دارد (کسب دانش پنهان جدید از دانش آشکار موجود)
گذراندن مراحل چهارگانه بالا، باید به‌صورت پیاپی و حرکت حلزونی شکل، ادامه یابد تا به این وسیله، هر مرحله‏ای، کامل‌کننده مرحله پیش از خود باشد و ضمن نهادینه شدن دانش در سازمان، باعث تولید و خلق دانش‌های جدید نیز شود.
لازم به یادآوری است که باید هر یک از دو نوع دانش یادشده در سازمان، مدیریت شود و نیز نحوه تعامل، استفاده و تبدیل هر یک به دیگری، مورد شناسایی و استفاده قرار گیرد. این دو نوع دانش، هرکدام می‌تواند، منشأ ایجاد دیگری باشد و در سطوح فردی، گروهی و سازمانی تسری و گسترش یابد. در شکل شماره ۳، نحوه و اجزای شکل‌گیری مراحل چهارگانه فوق نمایش داده شده است.
شکل ۱۲-۲- نحوه و اجزای شکل‌گیری مراحل چهارگانه مدل نوناکا و تاکوچی
بیرونی گفتمان اجتماعی
اتصال یادگیری در عمل درونی
آموزش -تعامل
ارتباط
نکته مهم دیگر آن است، که هنگامی‌که افراد در این فرآیندها شرکت می‌کنند، آموزش سازمانی نیز رخ می‌دهد، زیرا در این مشارکت، دانش افراد با دیگران، به اشتراک گذارده می‌شود، توضیح داده می‌شود، برای دیگران قابل‌دسترسی می‌شود و همچنین خلق و تولید دانش جدید از طریق این فرآیندها رخ می‌دهد.
در جدول شماره ۵-۲، مثال‌هایی در رابطه با فرآیندهای تبدیل شکل‌های گوناگون دانش به یکدیگر آورده شده است.
جدول ۵-۲ تبدل دانش بین شکل‌های نهان و آشکار آن

نهان به نهان (اجتماعی کردن) مانند نسبت‌ها و مباحثات یک گروه

نهان به آشکار (بیرونی سازی) مانند گفتگوی درون گروه‌ها، پاسخ به پرسش‌ها

k

قابلیت هدایت حجمی پروتونی،

۱۷ Ω^-۱ m^-1[14]

s

قابلیت هدایت حجمی الکترونی،

۷۲۷۰۰ Ω^-۱ m^-1[14]

r_agg

شعاع توده،

۰.۷۵ mm

d_agg

ضخامت توده،

۶۰ nm

ثابت هانری برای انحلال اکسیژن در آیونومر،

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

۰.۳۱۲۵ atm m³ mol^-1[20]

e_l

نسبت سطح مؤثر پلاتین،

۰.۷۵ [۲۰]

L_i,agg

کسر حجمی فاز آیونومر درون توده،

۰.۵ [۲۰]

اندازه توده
برای انجام محاسبات مدل توده‌ایاندازه­های شعاع و ضخامت فیلم آیونومر اطراف هر توده به صورت جفت‌های زیر انتخاب شده است:
(r_agg, d_agg) = (0.25mm, 20nm), (0.5mm, 40nm), (0.75mm, 60nm), (1mm, 80nm) , (1.25mm, 100nm).
این مقادیر به نحوی انتخاب شده‌اند که کسر حجمی فاز جامد، L_s، کسر حجمی فاز غشاء، L_i، و تخلخل لایه کاتالیست، e_CL، برای تمامی اندازه‌ها انتخابی، طبق روابط ارائه شده در بخش ‏۲-۸-۲-با هم برابر باشد. شایان ذکر است که برای انجام یک مقایسه مطمئن بین مدل همگن و مدل توده‌ایاز مقادیر یکسان بدست آمده از فرمول‌های(۲- ۵۶) تا (۲- ۵۸)برای L_i, L_sوe_CLدر هر در مدل استفاده شده است.
روش حل
معادلات دیفرانسیل حاکم که همان معادلات (۲- ۲۴)، (۲- ۳۰) و (۲- ۳۹)می­باشد، با توجه به شرایط مرزی (۲- ۴۱)، (۲- ۴۳) و (۲- ۴۴) و با بهره گرفتن از روش شوتینگ،رانگ کوتا مرتبه چهارم حل می‌شوند. برای حل این معادلات ابتدا مقدار افت فعال‌سازیدر سطح مشترک لایه نفوذ گاز با لایه کاتالیست حدس زده شده است، سپس معادلات دیفرانسیل حاکم با بهره گرفتن از دستور BVP در نرم افزار متلب حل گردید، این روند تا ارضاء شدن تمامی شروط مرزی ادامه می­یابد. طول لایه کاتالیست برای حل معادلات دیفرانسیل به ۵۰۰ قسمت تقسیم شده است، این تعداد گره برای انجام یک حل مستقل از شبکه کافی بهنظرمی‌رسد. مقدار حدس اولیه برای افت فعال‌سازی در سطح مشترک لایه نفوذ گاز با لایه کاتالیست(z=0)برابر با v 0.1=h_actدر نظر گرفته شده است.
نتایج
عملکرد پیل سوختی با بهره گرفتن از منحنی V-Iمشخص می‌شود. که در آن V_cell ولتاژ سلول و I_tot چگالی جریان پیل می‌باشد. ولتاژ واقعی پیل سوختی از کم کردن افت‌ها از ولتاژ بازگشت‌پذیر پیل بدست می‌آید. از آنجایی که افت فعال‌سازی طرف کاتد چندین برابر(تقریباً چهار برابر) افت فعال‌سازی آند می‌باشد، لذا از افت فعال‌سازی آند در مقابل افت کاتد صرف نظر می‌­گردد. در این حالت ولتاژ پیل برابر خواهد بود با:

سپس در تحلیل این روایات، بازگشت آفتاب برای سلیمان علیه السلام را امری غیر محال خوانده و آن را از قبیل معجزات می داند. ایشان روایت امام علی علیه السلام را دارای کمال اعتبار می خواند.^[۱۳۰۶]
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

اما جریان پى کردن اسبان و زدن گردن هایشان با شمشیر - که از کعب الأحبار در روایت ابن عباس، نقل شد،- چنان که در حدیث پیش گذشت- قابل اعتنا نیست؛ زیرا به گفته علامه، همه روایات به «کعب الاحبار» منتهی می گردد.^[۱۳۰۷]
بر این اساس، علامه این روایات را تنها به خاطر «ضعف سندی» غیر قابل اعتنا می خواند.
علامه روایت دیگری نیز از کعب الأحبار نقل می کند و آن را از مبالغه گویی در روایات پیرامون این داستان، می داند که او در مورد Cحَتَّى تَوارَتْ بِالْحِجابِB^[1308] گفت: «آن حجاب از یاقوت سبز بوده. یاقوتى که محیط به همه خلایق است و از سبزى آن آسمان سبز شده است!»^[۱۳۰۹]
نمونه دیگر اسرائیلیات، در داستان حضرت سلیمان علیه السلام، ذیل آیه Cوَ أَلْقَیْنا عَلى‏ کُرْسِیِّهِ جَسَداً…B^[1310] می باشد.
ایشان ضمن اشاره به داستان های عجیبی که در روایات ذیل این آیه ذکر شده،^[۱۳۱۱] به روایتی از ابن عباس اشاره می کند که صریحاً به اخذ آن از کعب الأحبار اعتراف نموده است و مضمون آن از این قرار است که سلیمانعلیه السلام انگشترى داشت و یکى از شیطان ها آن را از وى دزدید و چند روز ملک سلیمان علیه السلام زایل شد و تسلطش بر شیاطین پایان یافت. شیطان ها بر ملک او مسلّط شدند، تا آنکه خداوند انگشترش را به او برگردانید و در نتیجه سلطنتش دوباره برگشت!^[۱۳۱۲]
همچنین در مورد روایاتی که در تفسیر آیه، مراد از «جسد» را «شیطان» دانسته اند،^[۱۳۱۳] می گوید:
«در این داستان امورى را روایت کرده‏اند که شایسته است، ساحت انبیاعلیهم السلام را منزه از آن دانست… همه این ها مطالبی است که دست جعالان، آنها را در روایات داخل کرده است و نباید به آنها اعتنا نمود».^[۱۳۱۴]
بر این اساس این روایات، به علت «ناسازگاری با عصمت انبیا» و نیز «ضعف سندی» ناشی از اخذ آن از علمای تازه مسلمانی همچون کعب الأحبار، قابل قبول نمی باشد.
۵-۱-۲-۵٫ حضرت یوسف(علیه السلام)
ذیل آیه Cوَ هَمَّ بِها لَوْ لا أَنْ رَأى‏ بُرْهانَ رَبِّه…B^[1315] - چنان که پیش تر بیان شد- علامه به روایاتی از صحابه و تابعان اشاره نموده^[۱۳۱۶] و بیشتر آنها را از «اسرائیلیات» دانسته است.^[۱۳۱۷]
ایشان در بیان عوامل نقل این روایات، توسط مفسران در تفاسیر، به افراط آنان در نقل هر آنچه نام «حدیث» بر خود گرفته اشاره می کند^[۱۳۱۸] و در مذمّت این افراد می گوید:
«اینان آن چنان نسبت به حدیث خضوع دارند که حتى اگر بر خلاف صریح عقل و صریح قرآن هم باشد، قبولش نموده…و یهودیان هم وقتى این ها را دیدند، مشتى کفریات مخالف عقل و دین را به صورت روایات در دست و دهان آنان انداخته و به کلى حق و حقیقت را از یادشان بردند اذهانشان را از معارف حقیقى منصرف نمودند».^[۱۳۱۹]
در مقامی دیگر به اسرائیلیات در داستان حضرت ابراهیم علیه السلام اشاره کرده و می گوید: «ولی این تمسک کنندگان به این گفتارهای گوناگون و اسرائیلیات و آثار جعلی که جدّ او ابراهیــمعلیه السلام را در باره همسرش ساره متهم می کنند، باکی ندارند که فرزند او را در مورد همسر غیر خودش».^[۱۳۲۰]
بر این اساس علامه ضمن اسرائیلی خواندن روایات داستان حضرت یوسف علیه السلام ، به رسوخ این جعلیات، به داستان حضرت ابراهیمعلیه السلام نیز اشاره کرده و آنها را رد می کند.
۵-۱-۲-۶٫ هابیل و قابیل
علامه ذیل آیه Cلَئِنْ بَسَطْتَ إِلَیَّ یَدَکَ لِتَقْتُلَنِی ما أَنَا بِباسِطٍ یَدِیَ إِلَیْکَ لِأَقْتُلَکَ…B^[1321] روایتی در تفسیر این آیه، که از چند طریق، روایت گشته، ذکر می کند. یکی از طرق این روایت، از ابن عساکر از امام علی علیه السلام، نقل شده است:
«رسول خداصلی الله علیه و آله فرمود: در دمشق کوهى است که آن را قاسیون مى‏گویند در آنجا بود که پسر آدمعلیه السلام برادرش را به قتل رسانید».^[۱۳۲۲]
علامه در مقام سنجش این روایت، به نقل آن از طریق کعب الأحبار اشاره کرده و می گوید: «اشکالى در این روایت نیست، به جز اینکه ابن عساکر آن را به طریق کعب الأحبار نقل کرده است…‏».^[۱۳۲۳]
و به نقل دو روایت دیگـر، می پردازد، که از کعب الأحبار نقل گردیده است. در یکی از روایت ها، کعب می گوید: «خونی که روی کوه قاسیون است، همان خون پسر آدمعلیه السلام است».^[۱۳۲۴]
در روایتی دیگر، ابن خبیر شعبانی می گوید:
«من با کعب الاحبار به بالاى کوه دیر المران بودیم که ناگهان چشم کعب به دره‏اى در کوهى افتاد که آب در ته آن جارى بود. کعب گفت: در این جا بود که پسر آدم برادرش را به قتل رسانید و این آب اثر خون‏ اوست که خدا آن را آیت قرار داده براى همه عالمیان».^[۱۳۲۵]
وی در ادامه، به نقد این دو روایت پرداخته و می گوید:
«این دو روایت دلالت دارد بر این که در آن نقطه اثرى ثابت بوده که ادعا شده اثر خون هابیل مقتول است و این سخن به سخنان خرافى شبیه است، چه بسا این سخن را ساخته اند تا توجه مردم را به آن نقطه جلب کنند و مردم به زیارتش بروند، و نذوراتى و هدایایى براى آن کوه ببرند، نظیر جاى پایى که در سنگ درست مى‏کنند [و نامش را قدمگاه مى‏گذارند] و از آن جمله است، «قبر الجدّه»^[۱۳۲۶] و چیزهایى دیگر نظیر آن».^[۱۳۲۷]
بر این اساس، علامه طباطبایی در برخورد با این روایات، در درجه اول آن را از لحاظ سندی به علت وجود کعب الأحبار در سند آن ضعیف می داند. اما در ادامه، به نقد دلالی آنها می پردازد و مضمون آنها را «شبیه خرافه» عنوان می کند.
با وجود اینکه ایشان، این روایت را به صورت صریح، «اسرائیلی» نخوانده، ولی از آنجا که ایشان، کعب را از عوامل اصلی ورود اسرائیلیات به منابع اسلامی می داند، و همچنین، اشاره به شبه خرافی بودن این روایات می کند به اسرائیلی بودن آن نظر داشته است.
۵-۱-۲-۷٫ هاروت و ماروت
ذیل آیه C…ما أُنْزِلَ عَلَى الْمَلَکَیْنِ بِبابِلَ هارُوتَ وَ مارُوتَ…B^[1328] روایاتی صحابه و تابعان نقل شده که به «داستان مسخ ستاره زهره» اشاره دارد.
مثلاً از مجاهد نقل شده که:
«با ابن عمر در سفری بودم که به من گفت: به ستاره نگاه کن، هنگامی که طلوع کرد مرا بیدار کن. پس زمانی که [ستاره] طلوع کرد او را بیدار کردم ، پس ایستاد و شروع کرد به نگریستن به آن و به شدّت به آن ناسزا گفت. گفتم: ای ابا عبدالرحمن، این ستاره ای است نورانی و فرمانبردار، چرا آن را سبّ می کنی؟ گفت: این شخص تجاوزکاری در بنی اسرائیل بوده و دو فرشته از او چیزی را دیدند که دیدند[چیز بدی را دیدند]».^[۱۳۲۹]
در روایتی دیگر از مجاهد^[۱۳۳۰] و نافع^[۱۳۳۱] داستان طولانی پیرامون گناهی که هاروت و ماروت به واسطه زنی به نام زهره انجام دادند آمده که باعث مسخ آن زن، به صورت ستاره زهره گردید.
علامه علاوه بر مخالفت با عصمت فرشتگان، عقل و قرآن این روایات را داستانی «خرافی» و «شبیه مضامین یهودی و یونانی» می خواند.^[۱۳۳۲]
۵-۱-۲-۸٫ ذو القرنین
علامه ذیل آیه Cوَ یَسْئَلُونَکَ عَنْ ذِی الْقَرْنَیْنِ…B^[1333] پیش از ذکر روایات وارد شده، داوری خود را نسبت به آنها اظهار می نماید و علاوه بر اختلاف شدید در این روایات، به «نقل آنها از صحابه و تابعان»، به عنوان عامل ضعف، «تناقض در آنها»، «ناسازگاری با ذوق سلیم»، «ناسازگاری با عقل»، «مخالفت با عالم وجود» اشاره شده که باعث عدم قبول آنها می گردد.^[۱۳۳۴]
همچنین، به وضع و جعل در این روایات اشاره نموده و عجیب ترین مطالب مبالغه آمیز در آنها را به علمای یهود نسبت داده که مسلمان شده اند.^[۱۳۳۵]
ایشان در این باره، به شخص «وهب بن منبه» و «کعب الأحبار» اشاره می نماید. همچنین، سایر مطالب عجیب در این روایات را با توجه به قرائن، مأخوذ از یهودیان می داند.^[۱۳۳۶]
اما اینکه مقصود ایشان از «قرائن»، چیست، دو احتمال را می توان مطرح نمود:
الف) قرائن مربوط به سند؛ به این معنا که ممکن است، این روایات اغلب از کسانی نقل گردیده باشد که متأثر از علمای تازه مسلمان یهود بوده اند.
ب) قرائن مربوط به متن؛ یعنی مضامین و دلالت این روایات مطالبی نزدیک به تورات تحریف شده و قصه ها و افسانه های آن در بر دارد.
پس از این بیان نتیجه می گیرد که بیان مفصل این روایات، فایده ای نخواهد داشت و لذا، فقط به پاره ای از روایات که تا حدّی، از اختلاف شدید در امان مانده اند می پردازد.
به نظر می رسد روایاتی را که علامه، پس از این بیان نقل نموده نیز از نظر ایشان مورد قبول نمی باشد و تنها رجحانی که نسبت به روایات نقل نشده دارد، اختلاف کمتر در مضمون آنها می باشد.
همچنین، ذیل همین آیه پیرامون اینکه «ذوالقرنین» چه کسی است، به نظرات مختلفی اشاره می کند:
مثلاً اینکه برخی ذو القرنین را همان «اسکندر مقدونى» می دانند که در زبان ها مشهور است. و سد اسکندر هم نظیر یک مثلى شده که همیشه بر سر زبان ها هست‏.^[۱۳۳۷]
ایشان در این باره به روایاتی از وهب بن منبه اشاره می کند که با این نظر، سازگار است.^[۱۳۳۸] و در تأیید قول اخیر، روایاتی از صحابه و تابعان را می افزاید.^[۱۳۳۹]
اما این نظر را نقد نموده و اوصافی که قرآن برای ذوالقرنین بر شـــمرده را قابل انطباق با آنچه در تاریخ برای اســـکندر بیان شده نمی داند. ^[۱۳۴۰]
بر این اساس، علامه این قول را نمی پذیرد و در نتیجه گفته وهب بن منبه را در تأیید این قول «ناسازگار با تاریخ» و «اوصاف ذوالقرنین در قرآن» می داند.
برخی دیگر، ذوالقرنین را یکی از تبابعه اذوای یمن دانسته اند. ولی در اینکه نامش چه بود اختلاف کرده اند.^[۱۳۴۱]