برداشت و کاهش VI

حفظ و نگهداری V

رشدوساخت IV

برداشت و کاهش IX

برداشت و کاهش VIII

حفظ و نگهداری VII

شکل شماره ۱۵ - ماتریس داخلی و خارجی
منبع : شاهد ، ۱۳۸۸ ، ص ۸۱
ماتریس داخلی و خارجی بر اساس دو بعد اصلی قرار دارد : جمع نمره های نهایی ماتریس ارزیابی عوامل داخلی که بر روی محور x ها نشان داده می شود و جمع نمره های نهایی ماتریس ارزیابی عوامل خارجی که بر روی محور y ها نوشته می شود. لازم به یادآوری است که هر بخش سیستم باید برای آن بخش از فعالیتهایی که در کل می نماید یک ماتریس عوامل داخلی و یک ماتریس ارزیابی عوامل خارجی تهیه کند. برای تهیه ماتریس داخلی و خارجی باید از جمع نمره نهایی حاصل از بخشها استفاده کرد. در ماتریس داخلی و خارجی جمع نمره نهایی، بر روی محور x ها از۰/۱ تا۹۹/۱ نشان دهنده ضعف داخلی سیستم است؛ نمره های ۰/۲ تا۹۹/۲ نشان دهنده این است که سیستم در وضع متوسط قرار دارد و نمره های ۰/۳ تا ۰/۴ بیانگر قوت سیستم است. به همین شیوه جمع نمره نهایی ماتریس ارزیابی عوامل خارجی از ۰/۱ تا ۹۹/۱ بیانگر ضعف سیستم ، نمره های ۰/۲ تا ۹۹/۲ بیانگر این است که سیستم در وضع متوسط قرار دارد و نمره های۰/۳ تا۰/۴ بیانگر این است که سیستم در وضعی عالی قرار دارد.

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

می توان ماتریس داخلی و خارجی را به سه ناحیه عمده تقسیم کرد و برای هر یک از آنها از استراتژیهای متفاوتی استفاده نمود. نخست، برای بخشهایی که در خانه های ۱, ۲یا ۴ قرار میگیرند می توان استراتژی هایی را به اجرا درآورد که موجب رشد و ساخت شود. در این واحدها باید استراتژی های تمرکز (رسوخ در بازار، توسعه بازار و توسعه محصول یا استراتژیهای مبتنی بر یکپارچگی عمودی به بالا، یکپارچگی عمودی به پایین و یکپارچگی افقی) را به اجرا در آورد و اینها مناسب ترین استراتژی ها می باشند. دوم برای واحدهایی از سیستم که در خانه های ۳, ۵ یا ۷ قرار می گیرند باید استراتژیهایی را به اجرا درآورد که هدف حفظ و نگهداری وضع موجود باشد. در این واحدها استراتژی های رسوخ در بازار وتوسعه محصول بسیار متداول است. سوم، برای واحدهایی که در خانه های ۶, ۸ و ۹ قرار میگیرند باید استراتژیهای برداشت محصول یا رها کردن را به اجرا درآورد. در ماتریس داخلی و خارجی سیستم هایی موفق هستند که بتوانند داراییهای خود را در واحدهایی سرمایه گذاری کنند که در خانه شماره ۱ قرار می گیرند.
- مرحله تصمیم گیری
در این مرحله مقایسه ای بین اطلاعات بدست آمده در ماتریسSWOT و ماتریسIE انجام می پذیرد. در ماتریس SWOT چهار دسته استراتژی متناسب با وضعیت داخلی و خارجی مشخص گردید و در ماتریسIE موقعیت یکی از سه ناحیه در جدول نه خانه ایIE معلوم می گردد که این ناحیه با یکی از دسته استراتژی های چهار گانه منطبق می باشد. بنابراین آندسته استراتژی انتخاب و در مرحله بعد اولویت بندی می شود.
۲-۱۹- ماتریس برنامه ریزی استراتژیک کمی (QSPM)
با بهره گرفتن از این تکنیک جذابیت نسبی استراتژی ها را مشخص می نمایند. این تکنیک در مرحله چهارم برای تدوین استراتژی ها به عنوان یک چارچوب تحلیلی مورد استفاده قرار می گیرد. با بهره گرفتن از این روش می توان به صورت عینی استراتژیهای گوناگونی را که در زمره بهترین استراتژیها هستند، مشخص نمود. برای تهیه این ماتریس به منظور اولویت بندی استراتژی های انتخابی باید شش گام را به شرح زیر طی کرد:
گام اول: فرصتها و تهدیدات عمده خارجی، نقاط قوت و ضعف داخلی در ستون طرف راست ماتریس برنامه ریزی استراتژیک نوشته شود. این اطلاعات را باید به صورت مستقیم از ماتریس ارزیابی عوامل داخلی و ماتریس ارزیابی عوامل خارجی به دست آورد.
گام دوم: به هر یک از عوامل داخلی و یا خارجی که در موفقیت سیستم نقش عمدهای دارند، وزن یا ضریب داده شود. این ضریبها درست همانند ضریبهای ماتریس ارزیابی عوامل خارجی و ماتریس ارزیابی عوامل داخلی هستند. این ضریبها در یک ستون نوشته می شوند، درست طرف چپ هر یک از عوامل داخلی و خارجی که در موفقیت مقصد گردشگری، نقش اصلی دارند.
گام سوم: ماتریسهای مرحله دوم مقایسه شده و استراتژیهایی که سیستم باید به اجرا درآورد(یا آنها را مورد توجه قرار دهد) مشخص شود. این استراتژیها را باید در ردیف بالای ماتریس برنامه ریزی استراتژیک کمی نوشت. این استراتژیها باید در صورت امکان ناسازگار یا جمع نشدنی باشند.
گام چهارم: نمره های جذابیت مشخص شود، آنها مقادیر عددی هستند که جذابیت هر استراتژی را در یک مجموعه از استراتژیها نشان میدهند. برای تعیین نمره جذابیت عوامل داخلی و خارجی که درموفقیت نقش عمده دارند، بررسی شده و سپس در مورد هر یک از آنها این پرسش را مطرح کرد: آیا این عامل در فرایند انتخاب یا گزینش استراتژیها نقش عمده دارد؟ اگر پاسخ به این پرسش آری باشد، آنگاه باید با توجه به این عامل کلیدی استراتژیها را با هم مقایسه کرد. بویژه باید نمره های جذابیت را برای هر یک از استراتژیها مشخص کرد به گونهای که اهمیت نسبی یک استراتژی نسبت به سایر استراتژیها مشخص گردد(باتوجه به عامل مورد بحث). نمره جذابیت به این شکل است: ۱ـ بدون جذابیت، ۲ـ تا حدی جذاب، ۳ـ دارای جذابیت معقول و ۴ـ بسیار جذاب. اگر پاسخ به پرسش بالا نه است، بیانگر این می باشد که در فرایند انتخاب استراتژیها این عامل هیچ نقش مهمی (ازنظر موفقیت استراتژی) ندارد که در آن صورت نباید به این عامل نمره جذابیت داده شود.
گام پنجم: جمع نمره های جذابیت حساب شود. مقصود از جمع نمره های جذابیت حاصل ضرب ضریب (مرحله دوم) در نمره های جذابیت(مرحله چهارم) است. جمع نمره های جذابیت نشان دهنده جذابیت نسبی هر یک از استراتژیها است که تنها با توجه به اثر عوامل داخلی و خارجی مربوطه به دست می آید. هرقدر جمع نمره های جذابیت بیشتر باشد استراتژی مورد بحث دارای جذابیت بیشتری خواهد بود(البته با توجه به عوامل درنظر گرفته شده).
گام ششم: مجموع نمره های جذابیت هر یک از ستون های ماتریس برنامه ریزی استراتژیک کمی حساب شود. مجموع نمره های جذابیت نشان می دهد که در هر مجموعه کدام استراتژی از بیشترین جذابیت برخوردار است. نمره های بالا بیانگر جذابیت بیشتر استراتژیها است، البته با توجه به همه عوامل داخلی و خارجی که می توانند بر تصمیمات استراتژیک اثر بگذارند. تفاوت فاحش بین مجموع نمره های جذابیت در هر مجموعه از استراتژیها بیانگر مطلوبیت یک استراتژی، نسبت به استراتژی دیگر است. جدول شماره (۸) شکل نمایی یک ماتریس ارزیابی عوامل داخلی را نشان می دهد. ( شاهد ، ۱۳۸۸ ، ص ۸۷)
جدول شماره(۸): ماتریس برنامه ریزی استراتژیک کمی (QSPM) انواع استراتژی های قابل اجرا

ردیف

عوامل اصلی تعیین کننده موفقیت

ضریب

استراتژی اول

استراتژی دوم

استراتژی سوم

نمره جذابیت

جمع نمره های جذابیت

نمره جذابیت

جمع نمره های جذابیت

نمره جذابیت

جمع نمره های جذابیت

عوامل اصلی خارجی
- اقتصادی
- سیاسی/ قانونی/ دولتی
- اجتماعی/ فرهنگی
- فناوری